و در خطبه 150 نهج البلاغه در رابطه با آن حضرت میخوانیم: "ألا و ان من أدرکها منا یسری فیها بسراج منیر، و یحذو فیها علی مثال الصالحین، لیحل فیها ربقا، و یعتق رقا، و یصدع شعبا، و یشعب صدعا فی سترة عن الناس لایبصر القائف أثره و لو تابع نظره".
حضرت امیر(ع) راجع به ملاحم و حوادث آینده میفرمایند: "آگاه باشید آن کس از ما (اهل بیت) که آن ملاحم را دریابد با چراغی روشنگر در آن سیر میکند و بر روش صالحان رفتار میکند تا گره هایی را بگشاید و اسیرانی را نجات دهد و جمعیت هایی را پراکنده سازد و پراکندگانی را گرد آورد؛ در پنهانی از مردم، آن چنان که پی جویان هرچند جستجو نمایند اثری از او نمی یابند".
علاوه بر اینکه امام در اثر قرب معنوی واسطه فیوض الهی است، هر چند تصرف تکوینی و تشریعی نداشته باشد. و به گفته خواجه نصیرالدین طوسی در کتاب "تجرید" در رابطه با امام معصوم غائب: "وجوده لطف و تصرفه لطف آخر". و برحسب برخی اخبار وارده: "لو بقیت الارض بغیر امام لساخت" یا "لو ان الامام رفع من الارض ساعة لماجت بأهلها کما یموج البحر بأهله". (کافی، ج 1، ص 179).
و در زیارت جامعه کبیره میخوانیم: "بکم فتح الله، و بکم یختم، و بکم ینزل الغیث، و بکم یمسک السماء ان تقع علی الارض الا باذنه، و بکم ینفس الهم و یکشف الضر".
عدم آگاهی از فایده وجود امام در زمان غیبت دلیل بر بی فایده
.jpg)
