اگر "مولی" به معنای دوست بود تعبیر "أصبحت" که دلالت بر حدوث و ایجاد امر جدید میکند صحیح نبود؛ زیرا دوستی یک معنای قلبی بوده و نمی تواند یک مرتبه حادث گردد، به خلاف امامت و ولایت ظاهری که به صرف جعل و اعتبار حادث میشود. به علاوه بنابر نقل "غایة المرام" از کتاب "فضائل الصحابة" که تألیف یکی از علمای اهل سنت به نام سمعانی است، پیامبر(ص) پس از اینکه کتف حضرت علی (ع) را گرفت فرمود: "هذا ولیکم من بعدی..." یعنی علی (ع) ولی شما است بعد از من. بدیهی است اگر مقصود پیامبر(ص) دوستی علی بود این جمله هرگز معنای صحیحی نداشت، زیرا دوست بودن کسی با علی (ع) یا دوست بودن علی (ع) با آن کس منحصر به زمان بعد از پیامبر(ص) نیست، آنچه منحصر به زمان بعد از پیامبر(ص) است همان امامت و ولایت حضرت علی (ع) است.غایة المرام، چاپ قدیم، مقصد اول، باب شانزدهم، ص 84، روایت 55. نظیر همین نقل، روایت عمران بن حصین از پیامبر(ص) است که فرمود: "ما تریدون من علی ؟ ان علیا منی و انا منه و هو ولی کل مؤمن بعدی" "از علی چه میخواهید؟ همانا او از من و من از او میباشم و اوست ولی هر مؤمن بعد از من".سنن ترمذی، ج 5، باب مناقب علی بن ابی طالب، ص 296، حدیث 3796.
ثانیا: جمله صدر روایت که فرمود: "أتعلمون أنی أولی بالمؤمنین من أنفسهم..." "آیا میدانید من نسبت به مؤمنین از خودشان اولی و برترم ؟" و نفرمود: آیا میدانید که من پیامبر شما میباشم، قرینه ای قوی بر مطلب است. در حقیقت پیامبر(ص) جنبه امامت و ولایت خود را مطرح کرده اند