بخواهد همچون رسول خدا بجنگد و زره او را بپوشد به اندازه قامت او میباشد، لازمه این کلام این نیست که حتی باید زره رسول خدا در زمان کودکی امام نیز به اندازه او باشد.
ولی ممکن است ظاهر روایت مقصود نباشد و این تعبیر کنایه از آن باشد که مسئولیت حفظ سنت پیامبر(ص) و معارف قرآن به دست اهل بیت میباشد که یکی از دو ثقل میباشند که در حدیث ثقلین آمده و پیامبر(ص) برای امتش باقی گذاشته است. نظیر این تعبیر در زبانهای دیگر و از جمله زبان فارسی ایرانی شایع است که میگویند: این قبا یا این پیراهن فقط به قامت فلانی برازنده است، یعنی دیگران توان خلافت و نیابت از شخص مورد نظر را ندارند.
یادآوری میشود کافی بابی تحت همین عنوان دارد که از آن استفاده میشود در آن مقطع یکی از نشانه ها و دلایل صدق مدعی امامت این بوده که میراثی از ادوات جنگی پیامبر و الواح موسی (ع) و مانند آن نزد آن شخص مدعی باشد. در همین رابطه در روایتی آمده است: سعید سمان میگوید: من نزد آن حضرت بودم که دو نفر از زیدیه آمدند و پرسیدند: آیا بین شما امام واجب الاطاعة هست ؟ و امام صادق (ع) (از روی تقیه یا توریه) فرمودند: "نه". آنها گفتند: ما از افراد پاک و مهیای قیام شنیده ایم که شما همان امام واجب الاطاعة هستید. امام عصبانی شدند و فرمودند: "من دستور(قیامی) به آنها نداده ام". سپس آن دو نفر که امام را عصبانی دیدند از نزد ایشان رفتند. امام از من پرسیدند: "اینها را شناختی ؟" من عرض کردم: آری اینان اهل بازار ما و وابسته به زیدیه هستند و خیال میکنند شمشیر رسول الله (ص) نزد عبدالله بن حسن میباشد. حضرت