آیت‌الله منتظری

سوم - در مورد حضرت امام حسین (ع) که هنگام شهادت در کربلا فرزند او علی بن الحسین (ع) در اسارت بود.

در پاسخ نویسنده گفته می‎شود:

اولا - امکان ذاتی غسل دادن امام توسط فرزند خود که امام است در موارد ذکر شده قابل انکار نیست، فقط آنچه هست استبعاد آن از نظر وقوع است. و این استبعاد برای کسانی که وقوع امور خارق العاده یعنی معجزات را قبول دارند معنایی ندارد. و انجام معجزه بنابر نص قرآن در مورد بسیاری از پیامبران - و از آن جمله: صحبت کردن حضرت عیسی (ع) در گهواره سوره مریم، آیه 30. - برای پیروان قرآن قابل شک و انکار نمی باشد.

ثانیا - طبق روایاتی که از طریق اهل سنت نیز اندکی پیش نقل شد،اواخر فصل هفتم همین کتاب. سنن و اموری که در امتهای پیشین اتفاق افتاده در امت اسلامی نیز اتفاق خواهد افتاد، و یکی از آنها طبق روایت ذکر شده از کافی سنت حضرت موسی (ع) است که وصی او هنگام وفات او در "تیه" حاضر شد و او را غسل داد.

ثالثا - طبق روایتی که از کتاب "ینابیع المودة" نقل شده حضرت مهدی (عج) که نوجوانی چهار یا پنج ساله بود به دستور پدر بزرگوارش برای نشان دادن علامت امامت خود به زبان عربی فصیح برای سائل یعنی احمد بن اسحاق اشعری صحبت کرد.کمال الدین، ج 2، ص 385؛ ینابیع المودة، ج 3، ص 318. "و حکم الامثال فیما