"... فنظرت فاذا لیس لی معین الا اهل بیتی فضننت بهم عن الموت..."نهج البلاغه صبحی صالح، خطبه 26. "...پس نگاه کردم دیدم جز اهل بیت خودم یاوری ندارم، و دریغم آمد که آنان را به کام مرگ بفرستم...".
ابن ابی الحدید در شرح قسمت فوق میگوید:
"علی (ع) این جمله را بعد از وفات پیامبر(ص) اظهار داشته است؛ و نیز مطابق نقل تاریخ نویسان گفته است: اگر چهل نفر افراد دارای عزم و اراده داشتم...".شرح نهج البلاغه، ج 2، ص 22.
یعنی اگر به اندازه چهل نفر افراد دارای عزم و اراده داشتم ساکت نمی ماندم.
2 - سدیر صیرفی میگوید:
به امام صادق (ع) گفتم: به خدا قسم شما نباید ساکت و گوشه نشین باشید، حضرت فرمود: چرا؟ گفتم: برای اینکه موالیان و شیعیان زیادی دارید، به خدا قسم اگر حضرت علی (ع) به اندازه شما شیعه و انصار داشت طایفه تیم و عدی (خلیفه اول و دوم) در خلافت طمع نمی کردند. حضرت فرمود: "انصار و یاران من را چه مقدار میبینی ؟" گفتم: صدهزار. فرمود: "صدهزار؟" گفتم: بلکه دویست هزار! فرمود: "دویست هزار؟" گفتم: بلکه نصف دنیا. حضرت ساکت شدند و برای مقصدی به راه افتادیم و [...]؛ سپس برای نماز پیاده شدیم و در آن سرزمین جوانی مشغول چراندن گوسفندانی بود، حضرت نگاهی به آنها کردند و فرمودند:
.jpg)
