رابطه با انتشار اخبار حضرت مهدی (عج) از قول پیامبر(ص) و نقل آنها توسط ائمه (ع) بخصوص در حکومت بنی عباس، سوءظن آنان تشدید و سخت گیری نسبت به آنان بیشتر میشد، تا آنجا که امام هادی (ع) و امام عسکری (ع) در مراکز نظامی زیر نظر مستقیم حکومتها مجبور به اقامت شدند.
و علت اینکه در روایات شیعه از پیامبراکرم (ص) در مورد خود آن حضرت و ائمه (ع) نقل شده که: "ما منا الا مسموم او مقتول"روایت فوق با دو سند در "بحارالانوار، ج 27، ص 217، و ج 43، ص 364» توسط امام حسن مجتبی (ع) بعد از شهادت حضرت علی (ع) از پیامبر(ص) نقل شده است. "هیچ یک از ما نیست مگر اینکه یا مسموم میشود یا کشته" همین حساسیت و ترس حکومتها نسبت به ائمه (ع) میباشد؛ و این خود بهترین دلیل است بر اینکه ائمه (ع) در هیچ شرایطی از وظیفه مهم دفاع از کیان مذهب و نشر حقایق آن و امر به معروف و نهی از منکر خودداری نمی کردند. و حکومتها نیز میدانستند که اگر شرایط برای ائمه (ع) فراهم شود حکومت آنان در معرض خطر جدی قرار خواهد گرفت.
و علت اینکه بعضا ائمه (ع) - مطابق بعضی روایات - در شرایطی در قبال بعضی از خلفای زمان اعتراف به پیروی و ولاء نموده و یا آنها را "امیرالمؤمنین" خطاب میکرده اند، بر فرض صحت و قطعی بودن چنین نقلی، دفع خطر و حساسیتی بوده که نسبت به امام و شیعیان پدید آمده بود.