صفحه ۳۶۶

شده است. و فرد غیر معصوم که احیانا به گناه و ظلم آلوده می‎شود نیاز به هدایت دیگری دارد. و از تقابل صدر و ذیل آیه شریفه: (افمن یهدی الی الحق أحق أن یتبع أمن لا یهدی الا أن یهدی)سوره یونس، آیه 35. "آیا کسی که دیگران را به حق هدایت می‎کند سزاوار پیروی است یا کسی که جز با هدایت دیگری هدایت نمی شود؟" به خوبی استفاده می‎شود کسی که توسط دیگری هدایت می‎شود نمی تواند دیگران را به حق هدایت نماید. و چون امام، هادی به حق است پس به هدایت غیر خداوند نیازی ندارد، و چنین شخصی باید معصوم باشد تا لیاقت تحمل عهد خداوند که همان حقیقت امامت است را داشته باشد".تفسیر المیزان، ج 1، ص 274.

بنابراین نویسنده جزوه نباید بدون دلیل منکر علم ائمه (ع) و سایر فضائل آنان شود؛ زیرا همین فضائل و ویژگی ها موجب شده است که آنها از طرف خداوند به مقام امامت رسیده و از طرف پیامبر(ص) به عنوان امام و رهبران شایسته به مردم معرفی شوند.

موضوع دوم - علم ائمه (ع) به کشته و یا مسموم شدن خویش:

نویسنده جزوه می‎گوید:

"اگر غیب می‎دانستند بر حسب ادعاها و روایات خود قوم کشته و یا مسموم نمی شدند. چون مدعی هستند که هیچ امامی نبوده مگر اینکه کشته و یا مسموم شده است."

ناوبری کتاب