ضلالتی شود که علمدار آن، حبیب بن عمار میباشد.
سپس مردی از پای منبر بلند شد و گفت: ای علی به خدا قسم من دوست تو هستم و من همان حبیب میباشم. حضرت به او فرمود: مبادا آن علم را حمل کنی ولی قطعا حمل خواهی کرد و از این درب مسجد آن را حمل میکنی - و به باب الفیل اشاره کردند - پس زمانی که ابن زیاد، عمربن سعد را برای جنگ با حسین (ع) فرستاد، خالد را فرمانده و حبیب را علمدار آن لشکر قرار داد و حبیب، علم را از باب الفیل مسجد کوفه وارد مسجد نمود."شرح قوشچی بر تجریدالاعتقاد، ص 378.
امامت و زمینه آن از نظر علامه طباطبایی
مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در رابطه با علت اعطای مقام امامت با اشاره به آیه: (و جعلنا منهم ائمة یهدون بأمرنا لما صبروا و کانوا بآیاتنا یوقنون)سوره سجده، آیه 24. توضیحاتی دارد که خلاصه آن چنین است:
"علت و ملاک اعطای موهبت امامت یکی صبر در راه خدا، و دیگری رسیدن به یقین میباشد؛ و چون کلمه صبر به طور مطلق گفته شده، فهمیده میشود که مقصود صبرکردن در هر چیزی است که به صبر احتیاج دارد (اعم از صبر در عبادت، معصیت، مصیبت و غیر آن).