"...و برای جعفرصادق (ع) و امثال او از خاندان پیامبر(ص) پیشگویی های بسیار روی داده است که مستند نقل کنندگان در آنها (و خدا داناتر است) کشف (کرامت) ایشان به سبب امر ولایت بوده است. و هرگاه نظایر آن از یاران و اعقاب آنان که در شمار اولیا نیستند انکارپذیر نباشد، و در حالی که پیامبر(ص) فرموده است: "در میان شما راست گمانان باشد"، پس ایشان (خاندان رسول) شایسته ترین مردم برای این گونه مراتب شریف و کرامات موهوب (بخشیده شده) هستند...".ترجمه مقدمه ابن خلدون، ج 1، ص 647.
سپس ابن خلدون داستانی را در رابطه با کتاب جفر و انتساب آن به امام صادق (ع) از هارون بن سعید عجلی (از رهبران زیدیه) نقل میکند و میگوید:
"... و اگر استناد کتاب (جفر) به جعفر صادق (ع) درست باشد بی شک بهترین مستند خواهد بود، خواه به خود او یا به مردان بزرگ خویشاوندش نسبت داده شود، چه آنان از خداوندان کرامت اند و به صحت پیوسته است که او (جعفر صادق (ع" برخی از خویشاوندان خویش را از پیش از وقایعی که در آینده برای آنان روی خواهد داد بر حذر میداشت و پیشگویی های وی به صحت میپیوست.
و یحیی پسرعم خود زید را از مهلکه ای که بدان دچار شد برحذر داشت ولی پسرعمش از گفته وی سرپیچی کرد و
.jpg)
