آیت‌الله منتظری

و آنچه از قرآن استفاده می‎شود این است که هر کجا در قرآن متعرض این مقام شده است آن را به نوعی از هدایت تفسیر و تبیین نموده است.

در سوره انبیاء فرموده: (و وهبنا له اسحق و یعقوب نافلة و کلا جعلنا صالحین، و جعلناهم أئمة یهدون بأمرنا...)سوره انبیاء، آیه 72 و 73. "و ما اسحاق و یعقوب را افزون به او - ابراهیم - عطا کردیم و همگی را صالح قرار داده و آنان را امامانی قرار دادیم که به امر ما مردم را هدایت می‎کردند". و در سوره سجده فرموده است: (و جعلنا منهم أئمة یهدون بأمرنا لما صبروا و کانوا بآیاتنا یوقنون)سوره سجده، آیه 24. "و بعضی از آنان - پیامبران - را چون صبر کردند و به آیات ما یقین داشتند امامانی قرار دادیم که به امر ما هدایت می‎کردند".

در هر دو آیه فوق خداوند امامتی را که به پیامبران خاصی اعطا کرده است به "هدایت به امر الهی" تبیین و تفسیر نموده است. پس حقیقت امامت "هدایت به امر" است. و "أمر" را در سوره "یس" چنین بیان نموده است: (انما أمره اذا أراد شیئا أن یقول له کن فیکون، فسبحان الذی بیده ملکوت کل شئ...)سوره یس، آیه 82 و 83. "همانا امر او هنگامی که چیزی را اراده کرد این است که به آن