خود شما هستند اطاعت کنید" از پیامبر(ص) پرسیدم: "أولی الامر" [صاحبان امر] چه کسانی هستند؟
و آن حضرت فرمود:
"اینان خلفای من و ائمه مسلمین میباشند".
و سپس از حضرت علی (ع) تا حضرت مهدی (عج) را با اسم و مشخصات برشمرده و فرمود:
"فرزند حسن بن علی کسی است که خداوند به دست او مشرق و مغرب زمین را فتح میکند، و اوست که از دوستان و شیعیانش غایب میشود و جز کسی که خداوند قلب او را آزموده باشد در زمان غیبت او ثابت قدم نمی ماند".
سپس جابر پرسید: آیا از این غیبت نفعی به مردم میرسد؟ حضرت فرمودند:
"قسم به کسی که مرا به نبوت مبعوث نمود آنها در زمان غیبت از نور او بهره مند شده و از ولایت او منتفع میشوند، همان گونه که مردم از خورشید زیر ابر منتفع میگردند...".فرائدالسمطین، ج 1، ص 314، حدیث 250. یادآوری میشود در رابطه با تطبیق آیه فوق بر حضرت امیر(ع) و سایر ائمه (ع) در کتاب غایة المرام آمده: "ابراهیم بن محمد الحموئی (صاحب کتاب فرائدالسمطین) با سند خود از سلیم بن قیس هلالی نقل کرده است که روزی حضرت امیر(ع) در زمان خلافت عثمان با جمعیتی از مهاجرین و انصار در مسجد پیامبر(ص) نشسته بودند و هر کسی برای خود فضیلتی را برمی شمرد و آن حضرت ساکت و ناظر بودند؛ سرانجام عده ای به ایشان اعتراض کردند که چرا شما برای خود چیزی نمی گویید، سپس آن حضرت به تفصیل مطالبی را بیان داشتند و ضمن آن آیاتی که در مورد خود نازل شده بود با بیان شأن نزول آنها را قرائت کردند. از جمله این آیات آیه فوق بود...". همچنین در کتاب فوق آمده که ابن شهرآشوب از تفسیر مجاهد - که از تفاسیر اهل سنت است - نقل کرده که آیه فوق درباره حضرت علی (ع) نازل شده است و شأن نزول آن، هنگامی بود که پیامبر(ص) در سفری که از مدینه خارج شدند آن حضرت را جانشین خود نمودند. و نیز ابن شهرآشوب گفته است: حسن بن صالح بن حی که زیدی است، از امام صادق (ع) معنای آیه فوق را پرسید، آن حضرت فرمودند: مقصود از "اولی الامر" اهل بیت رسول الله میباشد. (غایة المرام، چاپ قدیم، ص 263، باب 58 از مقصد اول).