در این بخش نویسنده هر گونه انتفاعی از حضرت مهدی (عج) را در زمان غیبت منکر شده است و میگوید:
"فرضا که ولادت این مزعوم را بپذیریم، چه معنایی در این اختفا و پنهان شدن در چاه سرداب وجود دارد؟[...]
[...] هیچ مصلحت دنیوی و یا دینی از این آقا سر نزده است و نه معتقدانش و نه منکرانش هیچ نفعی از او ندیده اند [...] بلکه بهانه ای شده است برای شیادان دین فروشی که بسیاری از مهمترین احکام دین را به نام او تعطیل نموده اند [...] و حتی [امام ] خمینی [...] نیز بدین اعتراف میکند که شاید غیبت ازمنه طولانی بینجامد و [...] الان احکام اسلامی و قوانین شریعت آیا باید تا زمان ظهور معطل بماند [...] و معنای این سخن این است که شریعت اسلامی برای مدت محدودی بوده است، یعنی فقط برای دو قرن، که این از رسواترین نسخ در شریعت است [...]".
پاسخ به این شبهه در چند محور مطرح میشود:
محور اول - اتهام نادرست به شیعه
چنانکه سابقا به آن اشاره شد شیعه نمی گوید که امام زمان (ع) در