نقش ابتلائات در انقطاع بشر از غیر خداوند
از طرف دیگر اگر بدون ابتلائات و آزمایشات گوناگون امدادهای خاص الهی نازل شود، چه بسا افراد سطحی نگر که به اسباب و علل عادی و مادی چشم دوخته اند کارها را به حساب توان و قدرت خود بگذارند و طبعا ایمان آنان به قدرت فوق العاده خداوند و عدم استقلال اسباب و علل عادی و انقطاع از آنها ناقص بماند.
از این رو سنت الهی بر این بوده که اولیای خود و طرفداران آنان را تا آنجا دچار ابتلائات و سختی ها نماید که حتی بعضی از آنان در آستانه یأس از علل و اسباب ظاهری و عدم تأثیر تبلیغ آنها و خوف شکست در راستای هدف قرار میگیرند. آیه شریفه: (حتی اذا استیأس الرسل و ظنوا أنهم قد کذبوا جائهم نصرنا فنجی من نشاء...)سوره یوسف، آیه 110. "تا آنگاه که رسولان مأیوس شدند و [پیروان ] گمان کردند به آنها دروغ گفته شده نصرت ما به آنان رسید. پس هر کس را خواستیم نجات مییابد." و همچنین آیه شریفه: (أم حسبتم أن تدخلوا الجنة و لما یأتکم مثل الذین خلوا من قبلکم مستهم البأساء و الضراء و زلزلوا حتی یقول الرسول و الذین آمنوا معه متی نصر الله ألا ان نصر الله قریب)سوره بقره، آیه 214. "آیا گمان کرده اید وارد بهشت میشوید و حال آنکه هنوز مانند آنچه بر سر پیشینیان شما آمد، بر سر شما نیامده است ؟ به آنان سختی ها و مصیبت هایی رسید و متزلزل شدند تا آنجا که رسول و کسانی که با او