"... سپس فرزندم حسن، سپس حسین، و سپس نه نفر از اولاد فرزندم حسین، یکی بعد از دیگری. قرآن با آنان و آنان با قرآن هستند و از یکدیگر جدا نمی شوند تا در حوض به من وارد شوند"."... ثم ابنی الحسن ثم الحسین ثم تسعة من ولد ابنی الحسین واحد بعد واحد القرآن معهم و هم مع القرآن لایفارقونه و لایفارقهم حتی یردوا علی الحوض...". (فرائدالسمطین، ج 1، ص 315، حدیث 250؛ الاحتجاج، ج 1، ص 214؛ الغدیر، ج 1، ص 165).
نکته سوم - دلالت قرآن بر حجیت عترت
همان گونه که در فصل اول گفته شد حجیت عترت ریشه قرآنی دارد؛ زیرا آیات متعددی - که به آنها اشاره شد - بر حجیت سنت پیامبر(ص) دلالت میکند. و از سوی دیگر در مباحث قبل ثابت شد که پیامبراکرم (ص) عترت خود را به عنوان مرجعی معتبر در کنار قرآن و همطراز آن در حدیث "ثقلین" و دیگر روایات معرفی نمودند. بنابراین بر فرض اینکه طبق عقیده اهل سنت ائمه دوازده گانه امام و خلیفه پیامبر(ص) هم نباشند، ولی قول و فعل و تقریر آنان قطعا حجت میباشد.
پس سخنان حضرت علی (ع) و سایر امامان (ع) در مورد حضرت مهدی (عج) - که از روایات متواتر یا مستفیض به دست آمده - مبنی بر اینکه او فرزند امام حسن عسکری (ع) است و پس از تولد غایب خواهد شد تا زمانی که خداوند مقرر کرده است، حجت و معتبر میباشند.