در دین زرتشت آخرین نجات دهنده "سوشیانس" است که از دودمان زرتشت است، مادر او کنیزی میباشد که از نسل دو فرزند پاک و باتقوای زرتشت به نامهای: "ایست" و "استر" خواهد بود:همان، ص 96.
"و آنگاه سی زمستان از آن دهمین سده سپری نشده کنیزی به آب نشیند که نامش "گواگ پد" است... و او نمودار بردن پتیاره اهریمن است و از دوده ایست و استر است... آنگاه آن آب حفظ نطفه زرتشت در آب دریاچه و باردار شدن دوشیزه ای پس از هزارسال از آن نطفه، در گفتار اول بخش سوم کتاب نجات بخشی در ادیان، صفحه 14 ذکر شده است. نشیند که پانزده ساله است... آن کنیز نه پیش از آن با مردان خوابیده و نه پس از آن، گاه که آبستن شد تا زمانی که آن [= سوشیانس ] بزاد".دینکر سنجانا، ج 7، ف 9، ب 15 تا 19.
در متون زرتشتی سه نجات دهنده مطرح است؛ اولی: "هوشیدر"، دومی: "هوشیدرماه"، و سومی: "سوشیانس" که او منجی اصلی و آخرین نجات دهنده میباشد، و هرکدام در هزاره ای ظهور میکنند. و در بعضی متون زرتشت به همه نجات دهندگان "سوشیانس" گفته شده است.نجات بخشی در ادیان، گفتار نخست.
2 - نجات دهندگان به خوی پسندیده و تقوا آراسته و از بدی ها و زشتی ها مبرا و از بین برنده آنها میباشند، و آنچه را زرتشت آغاز نمود به انجام میرسانند.