گفته شود سخن میگوید، و آن محفوظ مانده است برای قائم ما تا همان کاری را که موسی میکرد قائم نیز انجام دهد. این عصا به یقین دیگران را به وحشت میاندازد و آنچه را سحر میکنند میبلعد..."."کان عصا موسی لادم فصارت الی شعیب ثم صارت الی موسی بن عمران (ع) و انها لعندنا و ان عهدی بها آنفا و هی خضراء کهیئتها حین انتزعت من شجرها و انها لتنطق اذا استنطقت اعدت لقائمنا لیصنع کما کان موسی یصنع بها و انها لتروع و تلقف ما یأفکون...". (بحارالانوار، ج 52، ص 318، حدیث 19).
در سند این حدیث "سلمة بن خطاب" است که جامع الرواة گفته است:
"علامه و نجاشی و ابن غضائری او را ضعیف و روایت او را بی اعتبار دانسته اند".جامع الرواة، ج 1، ص 372.
و "محمد بن فیض" نیز در سند میباشد که صریحا توثیق نشده است.منتهی المقال، چاپ قدیم، ص 278.
به علاوه در ذیل آن آمده است:
"این عصا دو لب دارد که یکی بر زمین و دیگری بر سقف [یعنی آسمان ] قراردارد و بین زمین و سقف چهل ذراع فاصله هست که همه چیز را میبلعد".
البته اگر سند حدیث صحیح میبود، امکان توجیه آن وجود داشت به اینکه اشاره باشد به قدرت معنوی حضرت مهدی (عج) که همه دشمنان حق و عدالت را از بین میبرد، همان گونه که عصای موسی (ع) که اژدها شد تمام سحر ساحران فرعون را از بین برد.
.jpg)
