آسمان قطره ای از آب خود را نگه نمی دارد، و زمین از رویاندن گیاه خود کوتاهی نمی کند... تا آنجا که مردم میگویند: کاش مردگان زنده بودند"."یرضی عنه ساکن السماء و ساکن الارض لاتدع السماء من قطرها شیئا الا صبته مدرارا و لاتدع الارض من نباتها شیئا الا اخرجته حتی تتمنی الاحیاء الاموات". (کتاب الفتن، ص 222؛ مصابیح السنة، بغوی، ج 1، ص 194؛ المصنف، صنعانی، ج 11، ص 172).
4 - عقدالدرر از امیرالمؤمنین (ع) چنین نقل کرده است:
"...سپس مهدی فرمانداران خود را با دستور به اجرای عدالت به شهرها میفرستد، و گرگ و گوسفند در یک مکان با هم میچرند، و بچه ها با مارها و عقربها بازی میکنند و ضرر و آسیبی به آنها نمی رسد و جز خیر و خوبی در مردم نیست. و انسانها یک مد دانه [حدود یک کیلوگرم ] را که کشت میکنند هفتصد مد درو میکنند، همان گونه که خداوند فرموده: "مانند یک دانه که هفت خوشه میشود و در هر خوشه صد دانه پیدا میشود، و اگر خدا بخواهد بیشتر هم میشود".سوره بقرة، آیه 261. و در زمان مهدی ربا و زنا و خوردن شراب و ریا از بین میرود و مردم به عبادت و دینداری و کارهای مشروع و نماز جماعت رو میآورند؛ عمرها زیاد و امانت ها به اهلش داده میشود، و درختان بار خود را نگه میدارند، و برکات چند برابر خواهد شد، و اشرار هلاک و ابرار و خوبان