صفحه ۲۲۱

"قائم از اهل مدینه آنقدر می‎کشد تا می‎رسد به محلی به نام "اجفر"."یقتل القائم (ع) من اهل المدینة حتی ینتهی الی الاجفر...". (همان، حدیث 204) "اجفر" به نقل فیروزآبادی محلی است بین "خریمیه" و "فید". همان، پاورقی حدیث.

از سند کتاب فوق به کابلی اطلاع درستی در دست نیست و نمی توان به آن اعتماد کرد.

همچنین کتاب فوق بدون ذکر سند از ابوبصیر و او از امام محمدباقر(ع) ضمن خبری طولانی نقل می‎کند:

"...هنگام قیام قائم عده زیادی از بنی امیه فرار می‎کنند و به کشور روم پناه می‎برند... سپس قائم کسانی را همراه با دستور کتبی برای تحویل گرفتن آنان به آن کشور می‎فرستد... حاکمان آن کشور که نامه و دستور قطعی قائم را می‎بینند آنان را از کشور خود اخراج می‎کنند، و قائم مردهای آنان را می‎کشد و شکم زنان آبستن را می‎شکافد..."."... و ینهزم قوم کثیر من بنی امیة حتی یلحقوا بارض الروم... فیبعث الیهم القائم أن اخرجوا هولاء... فاذا قراء علیهم الکتاب ورأوا هذا الشرط لازما لهم أخرجوهم الیه فیقتل الرجال و یبقر الحبالی...". (همان، ص 389، حدیث 206).

مرحوم مجلسی از کتاب فوق بدون ذکر سند از عبدالله بن سنان از امام صادق (ع) نقل می‎کند:

"هرگاه قائم قیام کند بین او و عرب و عجم جز شمشیر نخواهد بود و هیچ کاری جز با شمشیر انجام نخواهد شد"."اذا خرج القائم لم یکن بینه و بین العرب والفرس الا السیف لایأخذها الا بالسیف و لایعطیها الابه". (همان، حدیث 210).

ناوبری کتاب