"قائم از اهل مدینه آنقدر میکشد تا میرسد به محلی به نام "اجفر"."یقتل القائم (ع) من اهل المدینة حتی ینتهی الی الاجفر...". (همان، حدیث 204) "اجفر" به نقل فیروزآبادی محلی است بین "خریمیه" و "فید". همان، پاورقی حدیث.
از سند کتاب فوق به کابلی اطلاع درستی در دست نیست و نمی توان به آن اعتماد کرد.
همچنین کتاب فوق بدون ذکر سند از ابوبصیر و او از امام محمدباقر(ع) ضمن خبری طولانی نقل میکند:
"...هنگام قیام قائم عده زیادی از بنی امیه فرار میکنند و به کشور روم پناه میبرند... سپس قائم کسانی را همراه با دستور کتبی برای تحویل گرفتن آنان به آن کشور میفرستد... حاکمان آن کشور که نامه و دستور قطعی قائم را میبینند آنان را از کشور خود اخراج میکنند، و قائم مردهای آنان را میکشد و شکم زنان آبستن را میشکافد..."."... و ینهزم قوم کثیر من بنی امیة حتی یلحقوا بارض الروم... فیبعث الیهم القائم أن اخرجوا هولاء... فاذا قراء علیهم الکتاب ورأوا هذا الشرط لازما لهم أخرجوهم الیه فیقتل الرجال و یبقر الحبالی...". (همان، ص 389، حدیث 206).
مرحوم مجلسی از کتاب فوق بدون ذکر سند از عبدالله بن سنان از امام صادق (ع) نقل میکند:
"هرگاه قائم قیام کند بین او و عرب و عجم جز شمشیر نخواهد بود و هیچ کاری جز با شمشیر انجام نخواهد شد"."اذا خرج القائم لم یکن بینه و بین العرب والفرس الا السیف لایأخذها الا بالسیف و لایعطیها الابه". (همان، حدیث 210).
.jpg)
