می دانست دشمنان به زودی بر شیعیان او پیروز میشوند؛ اما قائم هنگامی که قیام نمود با شمشیر و اسیر کردن عمل میکند، زیرا میداند که دیگر شیعیان او مغلوب نمی شوند"."نعم و ذاک أن علیا سار بالمن و الکف لانه علم أن شیعته سیظهر علیهم من بعده و أن القائم اذا قام سار فیهم بالسیف والسبی و ذلک أنه یعلم أن شیعته لم یظهر علیهم من بعده". (همان، حدیث 111).
در سند این روایت "محمد بن خالد" و "حسن بن هارون" قرار دارند که توثیق نشده اند؛ به علاوه، مضمون آن با سیره پیامبر(ص) نیز مخالف است.
11 - روایت بشیر نبال از امام محمدباقر(ع) که درباره مرجئه فرمود:
"قسم به کسی که جان من در دست اوست، مهدی همچون قصاب که گوسفند را میکشد آنان را میکشد، و با دست به گلوی خود اشاره کردند و با قسم مجدد گفتند: تا آنجا که عرق و علق توسط ما و شما مسح شود"."یذبحهم والذی نفسی بیده کما یذبح القصاب شاته و او ماء بیده الی حلقه... والذی نفسی بیده حتی نمسح و انتم العرق والعلق...". (همان، ص 357، حدیث 122).
"عرق" اشاره به جاری شدن خون است و "علق" یعنی خون غلیظ؛ و این جمله کنایه است از حوادثی خونین که در آن زمان پیش میآید؛ و "مسح عرق و علق" کنایه از شداید و خونریزی است.
در سند این روایت "علی بن حسن تیملی" میباشد که مجهول است؛ همچنین "موسی بن بکر" و "بشیر نبال" توثیق نشده اند، و علامه حلی در "خلاصه" در مورد بشیر گفته است: من در روایت او متوقف هستم.جامع الرواة، ج 1، ص 124.