صفحه ۱۸۶

سپس از مرحوم طبرسی صاحب کتاب "اعلام الوری" همین اشکال را با پاسخ وی به آن نقل می‎کند؛ که خلاصه آن چنین است:

"اولا: روایات دال بر عدم قبول جزیه از اهل کتاب، و کشتن کسی که به سن بیست سالگی رسیده و احکام دین را درست یاد نگرفته، و تخریب مساجد و حکم بدون بینه نظیر حضرت داود(ع) قطعی نیست و قابل تردید است.

ثانیا: بر فرض صحت آنها قضاوت بدون بینه در جایی است که حاکم علم داشته باشد، و اگر نداشته باشد باید بر اساس بینه و شاهد قضاوت نماید. و عدم قبول جزیه و عدم قضاوت با بینه نیز از مقوله نسخ نیست و در شریعت بوده است، منتها زمان عمل به آنها منحصر به زمان حضرت مهدی (عج) است؛ و در نسخ باید دلیل ناسخ متأخر از زمان دلیل منسوخ باشد، و در موارد ذکر شده خود پیامبر اسلام (ص) چنین احکامی را تشریع نموده و لکن شرایط زمانی آنها فراهم نبوده است...".مرآة العقول، ج 4، ص 302؛ و بحارالانوار، ج 52، ص 381 تا 384.

درباره روایات مربوط به احکام ویژه حضرت مهدی (عج) می‎توان گفت:

اولا - در سند بعضی از این روایات علی بن ابی حمزه بطائنی - که واقفی مذهب است - قرار دارد؛ مانند روایت هایی که مربوط است به قتل پیرمرد زناکار و شخص مانع الزکاة، و خراب کردن مسجدالحرام و مسجدالرسول و بردن خانه کعبه به جای اصلی آن توسط آن حضرت.بحارالانوار، ج 52، ص 309، 325 و 332.

ناوبری کتاب