شماست"؛ و آن حضرت او را لعن کرده و از او بیزاری جستند؛ و در جواب سؤال آنان نسبت به لعن و بیزاری از او گفتند: "شما هم او را لعن و اظهار بیزاری از او کنید."منتهی المقال، محمدبن اسماعیل معروف به ابوعلی، چاپ قدیم، ص 308، ذیل مفضل بن عمر.
البته در بعضی روایات و کتب رجالی از مفضل مدح شده است؛ ولی بر اساس قاعده مورد قبول علم رجال در تعارض بین مدح و ذم، ذم مقدم میباشد. اما در مورد "محمد بن نصیر" شیخ در الغیبة الغیبة، شیخ طوسی، ص 398. و مجلسی در بحارالانواربحارالانوار، ج 51، ص 368. به نقل از سعد بن عبد در مورد او میگویند:
و شیخ در همان صفحه از ابن نوح نقل کرده است که محمدبن نصیر مدتی به دروغ خود را نایب خاص حضرت مهدی (عج) معرفی میکرد و لذا مورد لعن محمد بن عثمان از نواب اربعه حضرت قرار گرفت و پس از افشای دروغش، او درصدد عذرخواهی و نزدیک شدن به محمد بن عثمان برآمد ولی ایشان او را به حضور نپذیرفت.
در پاورقی صفحه ذکر شده بحارالانوار آمده است: محمدبن نصیر علاوه بر خباثت هایی که به آنها اشاره شد این روایت را از فردی غالی و دارای فسادهای بسیار به نام "عمربن فرات بغدادی" نقل میکند.
نجاشی نیز عمر بن فرات را غالی و دارای فسادهای بسیار میداند.
.jpg)
