آیت‌الله منتظری

هرچند شیخ مفید "مفضل بن عمر" را مدح کرده و می‎گوید: "او از شیوخ اصحاب امام صادق (ع) و از ثقات فقهای صالح می‎باشد".الارشاد، شیخ مفید، ج 2، ص 216. ولی نجاشی در رجال خود او را "فاسد المذهب، مضطرب الروایة و غیرقابل اعتماد" خوانده است.رجال نجاشی، ص 416. و علامه در "خلاصه" نقل کرده که او در مذهب خطابی خطابیه فرقه ای بودند معاصر با امام صادق (ع) و معتقد به امامت ابی الخطاب، که عقاید انحرافی نیز داشتند؛ از جمله اینکه: الف - امامان پیامبر می‎باشند و سپس به حد خدایی می‎رسند... و اینکه امام صادق (ع) همان خداوند است که به شکل انسان در این عالم دیده می‎شود. ب - به هر مؤمنی وحی می‎شود. ج - به انسانها پس از رسیدن به حد کمال نمی توان گفت می‎میرند، بلکه به عالم ملکوت منتقل می‎شوند. د - اموات هر روز و شب دیده می‎شوند... . ر.ک : توضیح المقال فی علم الرجال، ص 214. و در کلام متهافت است.خلاصة الاقوال، ص 407.

و نیز علامه در "خلاصه" ضمن تصریح بر فاسدالمذهب و غیرقابل اعتماد بودن او گفته است:

همچنین کشی از حماد بن عثمان نقل کرده است که امام صادق (ع) در رابطه با قضیه ای به مفضل با تعبیر "یا کافر"، "یا مشرک" خطاب نمودند. و نیز مطابق روایتی، حجربن زائدة و عامربن جزاعه اسدی به امام صادق (ع) گفتند: "مفضل می‎گوید: ارزاق بندگان خداوند در دست