صفحه ۱۵۲

می‎باشد؛ او ضمن نقل داستان مفصلی می‎گوید: "مهدی فرزند امام حسن غایب شد"، و نامی از مکان غیبت او نمی برد.

بعضی از محدثین نیز جریان نماز خواندن حضرت مهدی (عج) را بر جنازه امام حسن عسکری (ع) - بعد از آنکه جعفر آماده خواندن نماز بر جنازه آن حضرت شده بود - و نیز جریان ادعای امامت توسط جعفر و روشن شدن کذب و همچنین سعایت او نزد معتمد عباسی و غایب شدن حضرت مهدی (عج) را نقل کرده اند.ر.ک : منتهی الامال، ج 2، ص 726 تا 736؛ به نقل از مرحوم مجلسی و او از ابن بابویه و شیخ طوسی.

آیت الله سید صدرالدین صدر(ره) می‎گوید:

"برای آنچه در بین بعضی عوام شیعه گفته می‎شود و بعضی اهل سنت نیز (صاحب صواعق) آن را به شیعه نسبت می‎دهند که حضرت مهدی (عج) در سرداب خانه امام حسن (ع) مخفی شد، مدرکی پیدا نکردم".

سپس می‎گوید:

"گمان می‎کنم منشاء این نسبت که در بعضی نوشته ها به شیعه امامیه داده شده این باشد که مشاهده می‎کنند شیعه امامیه این مکان را زیارت می‎کنند و برای آن احترام و قداست خاصی قائل اند؛ و به نظر من علت این احترام و قداست این است که صحن مطهر عسکریین و صحن مجاور آن یعنی صحنی که سرداب در آن واقع شده، همگی محل خانه و اتاقهایی بوده

ناوبری کتاب