صفحه ۱۲۵

دلیل منطقی نوعی عناد و لجاج با حقیقت است.

مرحوم آیت الله سید صدرالدین صدر در رابطه با صحت این روایات نزد اهل سنت می‎گویند:

"جماعتی از ائمه حدیث تصریح به صحت بعضی روایات و اعتبار آنها نموده اند، بلکه "حاکم" که خود امام این فن و از بزرگان این صناعت است بعضی از این روایات را نقل کرده و گفته است: چون شیخین آنها را تأیید کرده اند پس صحیح می‎باشد".المهدی، صدرالدین صدر، ص 126.

3 - اینکه امام حسن عسکری (ع) زنده و غایب است تا زمانی که خداوند مقدر کرده است فرزندی از او در آینده به نام مهدی موعود متولد شود.

بدیهی است آنان به این امر نیز نمی توانند ملتزم شوند؛ زیرا

اولا: به شهادت قطعی تاریخ امام حسن عسکری (ع) در سال 260 هجری از دنیا رفته اند؛ ثانیا: اگر اینان بپذیرند که امام حسن عسکری (ع) زنده است چگونه زنده بودن حضرت مهدی (عج) را استبعاد و انکار می‎کنند، با اینکه "حکم الامثال فیما یجوز و فیما لایجوز واحد".

4 - اینکه امام حسن عسکری (ع) از دنیا رفته ولی هر وقت خداوند مقدر نماید زنده شده و سپس دارای فرزندی به نام مهدی می‎شود. این امر هرچند ذاتا ممکن است و از قدرت مطلقه خداوند دور نیست و لکن:

اولا: این همان رجعت است که نویسنده و همفکرانش منکر آن هستند؛ و البته بر بطلان رجعت هم دلیلی از شرع و عقل وجود ندارد.برای اطلاع از حقیقت "رجعت" و پاسخ به شبهات پیرامون آن به جلد دوم تفسیر شریف المیزان، ص 106؛ و نیز بحارالانوار، ج 53، ص 122 مراجعه شود.

ناوبری کتاب