بدون صانع و خالق به وجود آمده باشد؛ پس لامحاله باید صانعی داشته باشد که تمام این کمالات را بدون نیاز به خالق دیگری وبدون نقایص و حدودی که لازمه خلقت آنها است دارا باشد. و از جمله کمالات، صفت "حکمت" است. این صفت و سایر صفات کمالی در انسانها معمولا وجود دارد اما مقرون با نقایص و حدودی میباشد، اما در خداوند که خالق و معطی همه آنها میباشد، بدون نقص و محدودیت وجود دارد. درحقیقت نویسنده که خداوند را حکیم و منزه از اعمال قبیح نمی داند خداوند را موجودی همانند انسان تصور کرده است، نه عالمان دین که ذات مقدس خدا را منزه از نقایصی دانسته اند که در انسان است.