معجزه و عدم آن بر صدق نبوت میشود، اگر هنوز موضوع خداوند و صفات کمالیه او و از جمله: "حکمت" و "محال بودن صدور کار قبیح از او" را تصدیق و قبول نکرده باشد، بحث از معجزه، کار معقولی نمی باشد. و استدلال مذکور برای کسی نافع است که اصل وجود خداوند و صفات کمالی او را با دلیل و برهان عقلی قبول کرده است.
ثانیا: نویسنده به کلی گویی اکتفا کرده و ادعا میکند: برای اثبات حکمت خداوند هنوز یک برهان عقلی محکم و قانع کننده ارائه نشده است. خوب بود نامبرده به دلایل عقلی که در کتابهای عالمان اسلامی برای اثبات صفات کمالیه خداوند و ازجمله صفت "حکمت" آورده شده است رجوع کرده و آنگاه آنها را نقل میکرد و سپس آنها را مورد تشکیک قرار میداد.
ثالثا: متکلمین اسلامی برای اثبات صفت کمالیه حکمت خداوند چنین استدلال میکنند:
"عقل انسان مستقلا به قبح بعضی کارها مانند ظلم و دروغ و مانند اینها حکم میکند. و انجام کار قبیح از هر فاعلی قبیح است. و کسی که مرتکب کار قبیحی میشود یا از روزی جهل به قبیح بودن آن است، و یا ناشی از عجز و نیاز او به آن میباشد. و از آنجا که خداوند مبرا از جهل و عجز و نیاز میباشد طبعا محال است کار قبیح انجام دهد."حجیت کلام پیامبر6 و عترت: میتوان به وقوع معجزات