امور مهم که به کارشناسان مراجعه میکنند، در ابتدا دچار چنین احتمالاتی هستند، اما، به خصوص در اموری که نیاز به اجتهاد و اعمال نظر کارشناسان دارد، پس از تحقیق و مشورت و تفکر و تدبر در روحیات شخص، تا به اطمینان نرسند نظر او را در هیچ امری قبول نمی کنند. مدعی نبوت نیز از این قانون کلی مورد قبول عقلاء مستثنی نمی باشد. یادآوری میشود: نظیر اشکال و پاسخ مذکور در امر دوم، در این امر نیز جریان دارد، با این توضیح که مدعی نبوت برای صدق ادعای خود باید معجزه ای داشته باشد. و بر اساس نظر مشهور متکلمین به مقتضای دلیل حکمت خداوند به کسی که در معرض خطا یا دروغ و یا توهم و اختلال روحی و فکری باشد، هرگز قدرت انجام کار خارق العاده و معجزه نخواهد داد. و بنابر نظر اهل تحقیق، اصولا معجزه که نوعی تصرف عقلانی و بدون ابزار مادی و بدنی شخص میباشد، از کسی که گرفتار وساوس نفس و تخیلات و اختلال فکری و روحی و یا در معرض گناه باشد، امکان ندارد محقق شود.
فطری بودن محتوای رسالت، دلیل روشن بر متوهم نبودن آن
ثانیا: مطالبی که پیامبران برای مردم بیان میکنند غالبا به گونه ای هستند که مردم با رجوع به وجدان و عقل و اندک تأمل و دقت، با فطرت پاک خود حقیقت آنها را درک میکنند؛ مانند پرهیز از پرستش بت ها و