آیت‌الله منتظری

که او برای ورود به اصل شبهات آورده است مورد بررسی قرار گیرد. در این مقدمه چند امر قابل نقد جدی می‎باشد:

تمام بودن ادله ثبوت نبوت

1 - آنجا که نویسنده مدعی شد: "ادله ضرورت نبوت نمی توانند لزوم ارسال رسل را به نحوی عقلی و پیشینی اثبات کنند."

بطلان این ادعا مشروحا در بحث ضرورت نبوت ثابت شد و روشن گشت که با ادله عقلی و پیشینی یعنی دلیل حکمت و قاعده لطف می‎توان ضرورت نبوت را ثابت نمود و شبهات نویسنده مبنی بر عدم استفاده ضرورت نبوت از دو راه مذکور وارد نیست.

رابطه صداقت فرد و تصدیق ادعای او

2 - آنجا که نویسنده گفت: "دلیل اول آنکه به لحاظ عقلی و منطقی نمی توان از گزاره: "زید تاکنون دروغ نگفته و مردم را فریب نداده..." نتیجه گرفت که: "اکنون نیز چنین است و تا آخر عمر نیز چنین خواهد بود...".

بطلان این دلیل با مراجعه مختصری به تعامل نویسنده در زندگی شخصی و اجتماعی خود با افراد و در مسائل گوناگون روشن می‎شود. از او سؤال می‎شود: آیا او تاکنون در هیچ امری به کسی با توجه به سوابق