سالمی داشته و امانت داری او زبانزد عام و خاص است، اما آیا با همه این فرض ها - که البته هیچکدام نیز یقینی و قابل اثبات نیستند - میتوان به قطع و یقین گفت که او در ادعای خود - مبنی بر پیامبری - صادق است ؟ پاسخ مسلما منفی است. اینها هرچند ممکن است احتمال صدق او را بالا ببرند اما به دو دلیل هرگز نمی توانند مدعای او را با قطع و یقین اثبات کنند: دلیل اول آنکه به لحاظ عقلی و منطقی نمی توان از گزاره: "زید تاکنون دروغ نگفته و مردم را فریب نداده..." نتیجه گرفت که: "اکنون نیز چنین است و تا آخر عمر نیز چنین خواهد بود." انگیزه ها و عوامل مختلفی ممکن است شخص راستگو و درستکار را به فکر دروغ گفتن و فریب مردم بیندازد... .
دلیل دوم اینکه ممکن است مدعی نبوت قصد دروغ گفتن ندارد، ولی به خاطر زمینه های فکری و روحی دچار توهم شده باشد [...] یا به خطا گمان کند که به او وحی شده است. این واقعیت در علوم روان شناسی و روان پزشکی به اثبات رسیده است و امروزه جزو بدیهیات محسوب میشود [...] اینجا است که متفکران اسلامی، "معجزه" را به عنوان مهم ترین و محکم ترین نشانه نبوت معرفی میکنند [...] به نظر اینان معجزه از سوی مدعی نبوت میتواند به نحوی برهانی دلالت قطعی و یقینی بر صدق ادعای او داشته باشد..."
پاسخ:
قبل از اینکه شبهه مذکور نویسنده نقد شود، مناسب است مقدمه ای