صفحه ۷۳

[عدم ارزش گذاری انسان در دیه ]

و از نظر اسلام، دیه زن و مرد تعیین ارزش مالی و اقتصادی آنان نمی باشد تا گفته شود: ارزش زن نصف ارزش مرد دانسته شده است؛ بلکه اصولا تعیین دیه در اسلام برای جنایت، علاوه بر تشفی خاطر، برای جبران خسارتی است که در اثر جنایت وارد شده است و این خسارت آنگاه که بر مرد که معمولا منبع درآمد اقتصادی خانواده می‎باشد وارد آید، بسی بیشتر است و جبران آن هزینه بیشتری را می‎طلبد.

بدیهی است در گذشته و تاکنون سنگینی اقتصادی خانواده برعهده مردها بوده و هست، زیرا نفقه زن و اولاد و نیز مهریه زن برعهده مرد می‎باشد؛ در حالی که زن، نه تنها نفقه خود و فرزندان، بلکه نفقه خود او نیز بر وی واجب نیست و مالک درآمدهای خود می‎باشد. پس اگر دیه زن و ارث او نصف مرد باشد، باز هم بیشتر ثروت جامعه در اختیار زن و متعلق به او می‎باشد.

و این در حالی است که براساس آنچه در تاریخ ثبت شده است زن در دوران گذشته و همزمان با بعثت پیامبراسلام (ص) اصولا یک انسان به حساب نمی آمد و دختران حق حیات نداشته و زنده در گور دفن می‎شدند، و برای کشتن زن دیه ای مقرر نبود؛ و حتی زنان همچون اموال میت به عنوان ارث به وارثان میت متعلق می‎شدند.

ناوبری کتاب