(و لقد کرمنا بنی آدم و حملناهم فی البر والبحر و رزقناهم من الطیبات و فضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضیلا.) سوره اسراء (17)، آیه 70.
بدیهی است کرامتی که خداوند به بنی آدم داده است مستلزم حقوقی اساسی و فطری است که مشترک بین بنی آدم میباشد و در رساله حقوق اینجانب به آنها اشاره شده است.
همچنین در قرآن در آیات متعددی موضوع دمیده شدن روح الهی در آدم به عنوان انسان و شایستگی تکریم و تعظیم و حتی سجده فرشتگان: (فاذا سویته و نفخت فیه من روحی فقعوا له ساجدین ) سوره حجر (15)، آیه 29؛ سوره ص (38)، آیه 72. و نیز مقام خلیفة اللهی انسان: (و اذ قال ربک للملائکة انی جاعل فی الارض خلیفة ) سوره بقره (2)، آیه 30. و "احسن الخالقین" بودن خداوند به خاطر خلقت انسان: (ثم انشأناه خلقا آخر فتبارک الله احسن الخالقین ) سوره مؤمنون (23)، آیه 14. مطرح شده است.
و حضرت امیر(ع) در نامه معروف خود به مالک اشتر در رابطه با مردم مصر فرمودند: "فانهم صنفان: اما أخ لک فی الدین أو نظیر لک فی الخلق."نهج البلاغه، نامه 53. به نظر آن حضرت، هم نوع بودن معادل هم کیش بودن است.