آیت‌الله منتظری

متساوی می‎باشند، وگرنه چند چیز غیرمتقارب را اماره یک چیز قرار دادن علاوه بر اینکه خلاف متفاهم عرفی است از نظر قانون گذاری نیز گزاف و قبیح می‎باشد.

پس راهی نیست جز این که گفته شود: اگر تخییری در مسأله باشد مربوط به زمانهای گذشته یعنی زمان صدور روایات بوده که قیمت شش نوع تقریبا مساوی با هم بوده است. و شاید نظر ابن براج و ابن ابی عقیل که تساوی قیمت سایر انواع را با هزار دینار و ده هزار درهم شرط کرده اند به همین نکته باشد.المهذب ابن براج از مجموعه سلسله الینابیع الفقهیة، ج 24، ص 167؛ مختلف الشیعة، ص 232.

برای تأیید اصل بودن صد شتر می‎توان به روایت ابوبصیر و معاویة بن وهب که در دسته دوم از روایات ذکر شد استناد نمود که امام صادق (ع) فرمودند: "مأة من فحولة الابل المسان فان لم یکن فمکان کل جمل عشرون من فحولة الغنم".وسائل الشیعة، ابواب دیات النفس، باب 2، احادیث 2 و 3.

و نیز روایت عبدالله بن سنان که در دسته پنجم ذکر شد که امام (ع) فرمود: "... ان الدیة مأة من الابل... و قیمة کل بعیر من الورق مأة و عشرون درهما و عشرة دنانیر و من الغنم قیمة کل ناب من الابل عشرون شاة"همان، باب 1، حدیث 3. البته این استناد در فرضی است که صدور دو روایت ذکر شده از روی تقیه نباشد.