آیت‌الله منتظری

(درهم) ده هزار درهم و بر اهل یمن دویست حله مقرر نمود. لیکن در ذیل روایت عبدالرحمن می‎گوید از امام صادق (ع) در مورد کلام ابن ابی لیلی پرسیدم، فرمودند: علی (ع) می‎فرمودند: دیه هزار دینار (و قیمت هر دیناری ده درهم می‎باشد) و ده هزار (درهم) برای اهل شهرها و بر بادیه نشینان صد شتر و بر روستائیان دویست گاو یا هزار گوسفند می‎باشد.همان، حدیث 1. و ظاهر ذیل نفی حله است. و در روایت جمیل بن دراج بدون نقل از معصوم می‎گوید: دیه، هزار دینار یا ده هزار درهم است و از دارندگان حله، حله گرفته می‎شود و از دارندگان شتر، شتر و از دارندگان گوسفند، گوسفند و از گاوداران گاو گرفته می‎شود."همان، حدیث 4. در این روایت علاوه بر اینکه بر حسب ظاهر نظر شخصی جمیل است و از امام (ع) نقل نشده، مقدار دیه نیز در چهار نوع آن مشخص نشده است.

یادآوری می‎شود: حله به عنوان یکی از انواع شش گانه دیه علاوه بر اینکه در روایت جمیل ذکر شده در صدر روایت منقول از ابن ابی لیلی نیز مذکور است (روایت دسته هفتم)؛ ولی از امام (ع) نقل نشده است. و ابن ابی لیلی از فقهای عامه است و نظر او جز آن مقدار که مورد تأیید امام صادق (ع) می‎باشد حجت نمی باشد. پس در حله روایتی از امام (ع) نداریم.