صفحه ۱۶

- اگر دیه ماهیت و جنبه کیفری دارد و جبران خسارت آسیب دیدگان از جنایت در آن مدنظر نبوده است پس شارع چه راهی برای جبران خسارت کسی که در اثر جنایت، خواه خطایی و خواه شبه عمد، صدمه دیده پیش بینی نموده است ؟ آیا آن را مهمل گذاشته و پیش بینی ضمان در مورد خسارتهای بدنی، چنان که در خسارتهای مالی است، نشده است ؟

- آیا شارع راه دیگری را برای جبران خسارات در نظر گرفته است ؟

- به طور کلی دیه در کدامیک از دو جنبه جبران خسارت مجنی علیه و کیفر عامل جنایت را دارا می‎باشد؟

- تفاوت بین قانون دیات و قانون مسئولیت مدنی (مصوب 1339) در مورد دیه و خسارات را چگونه می‎توان حل کرد؟در ماده 5 قانون مسئولیت مدنی آمده است: "اگر در اثر آسیبی که به بدن یا سلامتی کسی وارد شده در بدن او نقص پیدا شود یا قوه کار زیان دیده کم گردد و یا از بین برود و یا موجب افزایش مخارج زندگانی او بشود، واردکننده زیان، مسئول جبران کلیه خسارات مزبور است. در صورت مرگ آسیب دیده، مرتکب باید کلیه هزینه ها اعم از مخارج معالجه، هزینه کفن و دفن و نیز مخارج افرادی که نفقه آنها از سوی متوفی تأمین می‎شده است را در صورت مطالبه به حکم دادگاه تأدیه نماید." در این زمینه بایستی موضوعات زیر مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد:

1 - تبیین ضرورت بیان ماهیت دیات.

2 - بررسی لغوی و اصطلاحی دیه.

ناوبری کتاب