در اینجا خداوند به صراحت میفرماید زنی که طلاق داده شده در دوران عده از خانه بیرون نرود، (و شما هم او را بیرون نکنید.) مگر آنکه به آشکارا مرتکب کاری زشت شوند، (یعنی زنای محصنه کرده یا بکند که در آن صورت مرد میتواند او را از خانه اش اخراج کند.) و برای این زن حکم سنگسار قائل نشده و حتی حکم صد ضربه شلاق هم قائل نشده است.
جواب: اولا: در معنا و مقصود از "فاحشه" در آیه اول سوره طلاق اختلاف است، در بعضی روایات از حضرت امام رضا(ع) نقل شده است که فرمودند: مقصود از فاحشه، سوء خلق و اذیت کردن اهل و بستگان شوهر توسط زن مطلقه است.تفسیر صافی، ذیل آیه 1 سوره طلاق. از حضرت صاحب الامر(عج) نیز روایت شده که مقصود، عمل مساحقه است نه زنا.همان.
ثانیا: بر فرض اینکه مقصود زنا باشد و طلاق هم رجعی باشد، چون طلاق رجعی مانع از صدق احصان نمی باشد پس زنای مرد و زن در طلاق رجعی، زنای محصن و محصنه میباشد؛ اما مقصود از استثناء در آیه این است: زن مطلقه رجعی نباید از خانه ای که سکونت داشته خارج شود مگر برای اجرای حد. این در صورتی است که زنای محصنه زن از نظر شرعی هم در محکمه به اثبات رسیده باشد؛ وگرنه اگر فقط برای شوهرش ثابت شده باشد بسا بتوان گفت که مرد حق دارد او را اخراج کند ولی قطعا حدی بر او جاری نمی شود.