شده است این آیه مربوط است به زنان و مردانی که در مکه مشهور به زنا بوده و از گناه خود توبه نکرده بودند.
از این روایات استفاده میشود که آیه فوق در مقام بیان این حقیقت است که ازدواج مؤمن با کسی که مشهور به زنا میباشد و توبه هم نکرده است امر مذموم و ناپسندی است و زانی و زانیه باید با کفو خود که همان زناکار یا مشرک است ازدواج نماید، و ربطی به محصن و محصنه بودن زانی و زانیه ندارد.
و ثانیا: بر فرض اینکه آیه مربوط به احصان زانی و زانیه باشد و از این جهت اطلاق داشته باشد معلوم نیست شامل زنایی بشود که احصان آن نزد حاکم شرع با بینه ثابت شده باشد، بلکه ممکن است مدلول آیه زنایی باشد که احصان آن هنوز نزد حاکم شرع ثابت نشده باشد، یا با اقرار زانی و زانیه ثابت شده باشد و حاکم شرع حد رجم را عفو کرده باشد. در هر دو صورت مفاد آیه شریفه این است که زانی و زانیه با غیر کفو خود یا غیر مشرک نباید ازدواج نماید.
و مراد از (لا تعضلوهن ) در آیه 19 از سوره نساء، نهی از سخت گیری و شدت عمل نسبت به زنان برای بازپس گرفتن قسمتی از مهریه و طلاق دادن آنهاست. و اما در رابطه با استثناء یعنی (الا أن یأتین بفاحشة مبینة ) اولا: در مجمع البیان آمده
.jpg)
