صفحه ۱۴۲

شامل زنای غیرمحصن و غیرمحصنه است و خداوند رحمت خود را از زانی محصن و زانیه محصنه دریغ می‎فرماید؟ مگر خداوند نفرموده که تمام گناهان را می‎بخشد (اگر بخواهد) غیر از شرک را؟

جواب: اولا: در اینکه مراد از فاحشه که در آیه قبل از این آیه است و مرجع ضمیر (یأتیانها) در این آیه نیز می‎باشد چیست، بین مفسران اختلاف نظر وجود دارد و بر فرض اینکه مراد از آن زنا باشد حکم آن توسط آیه 2 از سوره نور که بیانگر حکم جلد می‎باشد نسخ گردیده است؛ همان طور که در آیه قبل آمده است: (او یجعل الله لهن سبیلا) و این فقره از آیه اشعار به زمینه نسخ حکم مزبور در آیه دارد و براساس روایات صادره از معصومین (ع) نیز (سبیل) که به آن در آیه اشاره گردیده همان حکم جلد است که پس از آن در آیه 2 از سوره نور مقرر شده است و مراد از ایذاء در آیه مذکور در سؤال، حبس نمودن در خانه یا زدن با کفش و مانند آن و یا صرف سرزنش مرد و زن زناکار است؛ و در هر حال با نزول آیه جلد حکم این دو آیه نسخ گردیده است.

ثانیا: مفاد آیه: (واللذان یأتیانها...) این است که اگر زن و مرد زناکار توبه کرده و خود را اصلاح کردند از آنان صرف نظر کرده و متعرض آنها نشوید، یعنی دیگر به آنان آزاری نرسانید؛ نظیر آنچه در مورد محارب آمده است: (الا الذین تابوا من قبل أن تقدروا علیهم ...) سوره مائده (5)، آیه 34. که اگر محارب قبل از دستگیری و به اثبات

ناوبری کتاب