زنای محصن و محصنه نشده است، با توجه به سابقه حرمت آن در دین یهود، روشن بودن قبح آن برای مردم و عدم شیوع آن در جامعه معاصر نزول قرآن باشد. نظیر عدم اشاره به حرمت گوشت سگ در قرآن و تصریح به حرمت گوشت خوک در آن، زیرا خوردن گوشت سگ در آن جامعه رائج نبوده است تا نیازی به تحریم آن در قرآن باشد.
با این فرض، ذکر آن در قرآن، اولا: با بلاغت قرآن تناسبی نداشت؛ و ثانیا: عدم ذکر آن نیز مستلزم وجود نقصی در قرآن نمی باشد، زیرا نقص در جایی است که ذکر آن لازم باشد.
ممکن است گفته شود: ابقاء حکم رجم که در بعضی از ادیان سابقه بوده است، در اسلام با مفاد آیه 15 سوره نساء: (واللاتی یأتین الفاحشة من نسائکم ...) که ظاهرا اولین تشریع نسبت به زنای محصنه یا اعم از محصنه و غیرمحصنه است، سازگار نمی باشد، زیرا مفاد آیه این است که زنان زناکار باید تا آخر عمر در خانه حبس شوند. ولی در پاسخ ممکن است گفته شود: حکم رجم تا قبل از نزول سوره نساء - که در مدینه و بعد از هجرت بوده است - به حسب واقع و تشریع ابقاء شده است، گرچه شرایط اجرای آن در مکه فراهم نبوده است و موقتا تعطیل شده است. مطابق روایتی که در تفسیر صافی ذیل تفسیر آیه فوق از امام صادق (ع) نقل کرده است، آن حضرت پس از سؤال از تفسیر آیه، فرمودند: این آیه نسخ شده است. در گذشته چنین بود که اگر زنی زنا میکرد و چهار شاهد بر آن شهادت میدادند، آن زن را در خانه نگاه میداشتند و کسی با او
.jpg)
