آیت‌الله منتظری

و ثانیا: روایات وارده از امامان معصوم (ع) که در ارتباط با موضوع و حکم رجم و شرایط آن می‎باشد دلیل بر این است که حکم رجم، مخصوص به قبل از زمان نزول آیه 2 از سوره نور نبوده و منسوخ نشده است. علاوه بر اینکه از منابع فقهی، تفسیری و تاریخی شیعه و سنی چنین برمی آید که خلفای پس از پیامبراسلام (ص) حتی امیرمؤمنان علی (ع) حکم رجم را اجرا می‎کرده اند.وسائل الشیعة، باب 1 از ابواب حد الزنا، حدیث 12. همان گونه که در منبع مورد اشاره سابق از مغنی ابن قدامه به آن تصریح شده است و شیخ طوسی (ره) نیز در تفسیر تبیان ذیل آیه 2 از سوره نور آورده است که: حسن بصری گفته است: "پیامبراکرم (ص) زن شوهرداری را که زنا کرده بود رجم کرد و عمر می‎خواست این حکم را در آخر قرآن بنویسد ولی از ترس این که مبادا گمان رود آن جزو قرآن است چنین نکرد." همین مضمون در صحیح بخاری، باب حدود و در مسند احمد، نقل شده است.مسند احمد، ج 1، ص 23، 28 و 29. مطابق نقل دیگر، عمر از پیامبراکرم (ص) خواست تا حکم رجم در قرآن جای بگیرد و آن حضرت قبول نکردند.تفسیر ابن کثیر، ج 3، ص 261. از این دو نقل معلوم می‎شود بعد از این که قرآن در زمان پیامبراکرم (ص) به شکل مجموعه ای درآمده بود حکم رجم مطرح بوده است وگرنه عمر به فکر نوشتن آن در قرآن نمی افتاد. در رابطه با مطرح بودن حکم رجم و اجرای آن در زمان پیامبراکرم (ص)