آیت‌الله منتظری

و متعاقب آن در آیه 46 سوره مائده در مورد احکام مسیحیان می‎فرماید: (و قفینا علی آثارهم بعیسی ابن مریم مصدقا لما بین یدیه من التوراة و آتیناه الانجیل فیه هدی و نور و مصدقا لما بین یدیه من التوراة و هدی و موعظة للمتقین ) .

جواب: اولا: احکام واقعی و غیرتحریف شده هر شریعت سابقی تا زمانی که از سوی شریعت لاحق نسخ نگردیده است ثابت و باقی می‎باشد؛ و بعید نیست همان گونه که از برخی روایات هم استفاده می‎شود حکم رجم بدین گونه باشد و با این فرض هیچ لزومی نداشته است حکم رجم که در شریعت سابق بر شریعت اسلام بوده و پیامبراسلام (ص) هم بر آن آگاه بوده است با آیه ای از آیات قرآن تشریع و تبیین گردد؛ و آیه 2 از سوره نور هم ناظر به حکمی جدید که همان جلد است می‎باشد و علت و دلیلی ندارد که آن را مخصوص به زنای محصن و محصنه و ناسخ حکم رجم بدانیم، زیرا؛ اولا: (الزانیة والزانی ) که در آن آیه آمده مطلق بوده و به حسب ظاهر شامل محصن و محصنه و غیر آن دو می‎باشد و از این رو آن آیه به حسب مورد اعم از مورد محصن و محصنه بوده و با این نسبت، حکم آن آیه با حکم رجم با یکدیگر تباین و اصطکاک کلی ندارد تا گریزی جز ناسخ بودن آن آیه برای حکم رجم نباشد.