دستور دادند که آن زن و مرد یهودی را در مقابل مسجد خود در مدینه رجم کردند و گفتند: خدایا من اولین کسی هستم که امر تو را احیا کردم پس از اینکه آن را میرانده بودند. آنگاه این آیه نازل شد: (یا أهل الکتاب قد جائکم رسولنا یبین لکم کثیرا مما کنتم تخفون من الکتاب و یعفو عن کثیر) .
سپس ابن صوریا زانوهای پیامبر را گرفت و گفت: این مقام کسی است که به تو پناه میبرد. آنگاه از پیامبراسلام (ص) سؤالاتی کرد بر اساس آنچه در تورات از صفات پیامبر(ص) خوانده بود و سپس مسلمان شد و بین یهود بنی قریظه و بنی نضیر اختلاف شدیدی پیش آمد... ."
از این واقعه که علاوه بر نقل آن از امام باقر(ع) اکثر مفسرین - اعم از شیعه و سنی - نیز آن را در تفاسیر خود ذیل آیه فوق نقل کرده اند، به خوبی فهمیده میشود که حکم رجم زانی محصن و زانیه محصنه که در تورات بوده است، در اسلام نیز بر پیامبراسلام (ص) نازل شده است.
یادآوری میشود: سیوطی در تفسیر "الدرالمنثور" ذیل آیه شریفه: (یا أهل الکتاب قد جائکم رسولنا یبین لکم کثیرا مما کنتم تخفون من الکتاب ...) سوره مائده (5)، آیه 15. نقل میکند که ابن الضریس، نسائی، ابن جریر، ابن أبی حاتم و نیز حاکم (ضمن تأیید صحت نقل) از ابن عباس روایتی نقل کرده اند که هر کس رجم را انکار نماید و به آن کفر ورزد ناخودآگاه
.jpg)
