اصلی ثابت بوده و در دین اسلام نیز نسخ نگردیده و باقی مانده است. اکثر مفسرین، ذیل آیه شریفه: (یا أیها الرسول لایحزنک الذین یسارعون فی الکفر من الذین قالوا آمنا بأفواههم و لم تؤمن قلوبهم ...) سوره مائده (5)، آیه 41. واقعه ای را نقل میکنند که دلالت بر این دارد که حکم رجم در تورات بوده است و در اسلام نیز تشریع شده است. از باب نمونه در مجمع البیان ذیل آیه فوق میگوید: "امام باقر(ع) و جماعتی از مفسرین گفته اند: زن محصنه و مرد محصنی از اشراف یهود خیبر زنا کرده بودند و یهود از رجم آنان کراهت داشتند و عده ای از سران را فرستادند نزد پیامبراسلام (ص) در مدینه به امید اینکه حکم دیگری صادر کند و آنان از پیامبر(ص) سؤال کردند که حکم زانی محصن و زانیه محصنه چیست ؟ آن حضرت فرمود: آیا به آنچه من قضاوت کنم راضی هستید؟ گفتند: بلی. در این هنگام جبرئیل حکم رجم را بر پیامبر نازل نمود و آن حضرت به آنان اعلام فرمودند، ولی فرستادگان یهود از قبول آن حکم امتناع کردند، سپس جبرئیل به پیامبر گفت: به آنان بگو: ابن صوریا را بین من و خود حکم قرار دهید و صفات او را برای پیامبر(ص) بیان کرد. پیامبر(ص) نیز از آنان پرسید مردی به این صفات را میشناسید؟ گفتند: آری او عبدالله بن صوریا میباشد. آن حضرت پرسید او چگونه آدمی است بین شما؟ گفتند: او اعلم مردم است به تورات و آیین یهود بر روی زمین. پیامبر(ص) فرمود:
.jpg)
