آیت‌الله منتظری

کرده اند؛ از جمله شیخ در مبسوطالمبسوط، ج 8، ص 8. و خلاف،الخلاف فی الاحکام، ج 5، ص 374، مساله 11. ابن براج در مهذب،المهذب فی الفقه، ج 2، ص 528. محقق در شرایع،شرایع الاسلام، ج 4، ص 144. علامه در ارشاد،الارشاد، ج 2، ص 173. و شهید اول در لمعه،الروضة البهیة، ج 9، ص 95. این قول را اختیار کرده اند. و در مورد تعدادی که باید شاهد و ناظر اجرای حد زنا باشند، ظاهر آیه شریفه فوق این است که حضور طایفه ای از مؤمنین لازم است. در رابطه با تعداد افراد طایفه میان فقها اختلاف است؛ برخی همچون شیخ طوسی در نهایه،النهایة، ص 701. علامه حلی در قواعد،قواعد الاحکام، ج 3، ص 530. و ابن براج در مهذب،المهذب فی الفقه، ج 2، ص 28. گفته اند که اقل آن یک نفر است و بر یک نفر نیز طایفه گفته شده است. آنان آیه شریفه (و ما کان المؤمنون لینفروا کافة فلولا نفر من کل فرقة منهم طآئفة لیتفقهوا فی الدین و لینذروا قومهم اذا رجعوا الیهم لعلهم یحذرون ) سوره توبه (9)، آیه 122. را به عنوان شاهد ذکر می‎کنند، که به اعتقاد آنان طایفه در این آیه بر یک نفر نیز تطبیق شده است.

در برخی از روایات نیز "طایفه" بر یک نفر تطبیق شده است؛ از جمله روایت پنجم از باب یازدهم از ابواب حد زنا در وسائل الشیعة، و نیز حدیث چهارم از باب چهل و دوم از ابواب حد زنا در مستدرک الوسائل.