صفحه ۶۴

و سعی دعا می‎کنند و امامان خود را می‎خوانند برای طلب شفاعت و توسل به آنهاست نه این که آنان را مستقلا بخوانند و متصرف در عالم هستی بدانند؛ و قرآن این عمل آنان را تأیید می‎کند، چنان که همین توسل نسبت به پیامبراکرم (ص) مورد عمل بوده است.

این عمل از قبیل طلب مغفرت از خداوند توسط پیامبراکرم (ص) می‎باشد که در این آیه شریفه ذکر شده است: (ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جائوک فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما)سوره نساء، آیه 64. "و اگر آنان هنگامی که به خود ظلم کردند نزد تو می‎آمدند و از خداوند طلب مغفرت می‎کردند و رسول نیز برای آنان طلب مغفرت می‎کرد همانا خدا برای آنان تواب و رحیم بود."

و همچنین است آیه شریفه دیگر که مربوط به توسل و طلب استغفار برادران یوسف از پدرشان می‎باشد: (یا ابانا استغفرلنا ذنوبنا انا کنا خاطئین)سوره یوسف، آیه 97. "ای پدر برای گناهان ما استغفار کن همانا ما خطا کاریم." و حضرت یعقوب (ع) نیز توسل آنان را تأیید نمود و گفت: (سوف استغفر لکم ربی.)همان، آیه 98. "به زودی برای شما از پروردگارم طلب مغفرت می‎کنم."

ناوبری کتاب