و سعی دعا میکنند و امامان خود را میخوانند برای طلب شفاعت و توسل به آنهاست نه این که آنان را مستقلا بخوانند و متصرف در عالم هستی بدانند؛ و قرآن این عمل آنان را تأیید میکند، چنان که همین توسل نسبت به پیامبراکرم (ص) مورد عمل بوده است.
این عمل از قبیل طلب مغفرت از خداوند توسط پیامبراکرم (ص) میباشد که در این آیه شریفه ذکر شده است: (ولو انهم اذ ظلموا انفسهم جائوک فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحیما)سوره نساء، آیه 64. "و اگر آنان هنگامی که به خود ظلم کردند نزد تو میآمدند و از خداوند طلب مغفرت میکردند و رسول نیز برای آنان طلب مغفرت میکرد همانا خدا برای آنان تواب و رحیم بود."
و همچنین است آیه شریفه دیگر که مربوط به توسل و طلب استغفار برادران یوسف از پدرشان میباشد: (یا ابانا استغفرلنا ذنوبنا انا کنا خاطئین)سوره یوسف، آیه 97. "ای پدر برای گناهان ما استغفار کن همانا ما خطا کاریم." و حضرت یعقوب (ع) نیز توسل آنان را تأیید نمود و گفت: (سوف استغفر لکم ربی.)همان، آیه 98. "به زودی برای شما از پروردگارم طلب مغفرت میکنم."