جامه های زیبای شاپوری ] است که ثقه است، و مفاد آن این است که زمین از آن امام است و بر مؤمنان است که آن را احیا کنند، و با اینکه تصریح کرده که آن برای کسی است که آن را احیا کند تأکید دارد بر اینکه مالیات آن را بپردازد و اینکه قائم (ع) میتواند آن را از وی بگیرد. پس از آن استفاده میشود که امام (ع) بدان نظر دارد و احیا کننده مالک رقبه آن نمی شود و وی نسبت به دیگران احق است و مالک آثار احیاء خود است، دیگر روایات که میگوید کسی که زمین را احیا کند از آن اوست به همین معنا تفسیر میشود.
و شاید مقصود از امام در زمان آرامش [زمان غیبت ] مطلق کسی است که شرعا حق امامت دارد نه خصوص امام معصوم، همانگونه که محتمل است - به احتمال بسیار دور - که مراد از قائم هر کسی است که برای اقامه حکومت حق با شمشیر قیام کند. و اینکه فرموده خود را آماده کند، لازمه آن این نیست که زمین را از وی بگیرد، بلکه مراد این است که بداند زمین مال او نیست، و این منافات با صحیحه کابلی ندارد که میگفت امام (ع) زمین را از شیعیان نمی گیرد.
3 - روایتی که کافی، از محمد بن یحیی، از احمد بن محمد، از ابن محبوب، از عمر بن یزید روایت کرده که گفت: مسمع را در مدینه دیدم که اموال زیادی را در آن سال به نزد امام صادق (ع) آورده بود و آن حضرت اموال را به وی بازگردانده بود، به وی گفتم: چرا امام (ع) اموالی را که نزد او آورده بودی به تو باز گردانید؟ گفت: هنگامی که من اموال را نزد ایشان بردم گفتم: من در بحرین به مسئولیت غواصی گماشته شده بودم و چهارصد هزار درهم به دست آوردم و اکنون هشتاد هزار درهم آن را به عنوان خمس خدمت شما آورده ام و من ناخوش داشتم که این اموال را که خداوند حق شما قرار داده از شما دریغ کنم. حضرت فرمود: آیا از زمین و آنچه از آن استخراج میشود چیزی جز خمس برای ما نیست ؟ ای ابا سیار! همه زمین از آن ماست؛ آنچه خدا از زمین میرویاند از آن ماست. عرض کردم: و من همه مال را به نزد شما بیاورم ؟ فرمود: ای ابا سیار، برای تو پاک گرداندیم و آن را
.jpg)
