آیت‌الله منتظری

می‎دهند اجاره دهد، پس اگر نپذیرفت امام (ع) می‎تواند آن را از دست وی بگیرد و به هر که صلاح بداند واگذار کند."نهایه 196/.

8 - ابن زهره در جهاد غنیه می‎نویسد: "و اما زمین انفال و آن هر زمینی است که اهل آن بدون جنگ آن را تسلیم کرده باشند یا از آنجا کوچ کرده باشند و هر زمینی که مالک آن مرده است و وارثی چه به قرابت و چه به ولاء عتق (ولایت برده آزاد شده) برای آن نیست و عمق بیابانها و قله کوهها و جنگلها و پیش کش های پادشاهان که از راه غصب نبوده است، و زمینهای موات، که اینها ویژه امام است نه دیگران، و برای اوست که هر گونه صلاح می‎داند از فروختن یا بخشیدن یا غیر آن در آن تصرف کند و به هر کس می‎خواهد واگذار کند، و کسی که در اختیار او قرار می‎گیرد باید علاوه بر حق واگذاری اگر دارای شرائط زکات است زکات آن را بپردازد."مبسوط ‏29/2.

9 - در احیاء الموات غنیه آمده است: "در گذشته روشن کردیم که زمینهای موات برای امامی است که جانشین پیامبر است و آن از جلمه انفال است که می‎تواند انواع تصرفات را در آن انجام دهد، و کسی نمی تواند در آن بدون اجازه وی تصرف کند، و بر این معنی اجماع طایفه دلالت دارد، و بر مخالفان بر آنچه از خودشان روایت نموده اند احتجاج می‎شود که [پیامبر(ص)] فرمود: "برای هیچیک از شما نیست مگر آنچه امام وی برای او بپسندد" و هر که زمین را با اجازه مالک وی [یعنی امام ] احیا کند یا به سنگچین کردن آن سبقت گیرد از دیگران به تصرف در آن سزاوارتر است، و مالک نمی تواند آن را از وی باز پس گیرد مگر آنکه به آبادانی آن اقدام نکند و آنچه را دیگران برای اجاره می‎پردازند نپردازد، این نظر بر اساس اجماعی است که بدان