صفحه ۴۴۷

غیبت صغری از سال 260 تا 329 هجری قمری واسطه بین امام زمان (ع) و شیعیان بودند و آنها عبارتند از:

1 - ابو عمروعثمان بن سعید عمروی. 2- ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعید اسدی عمروی 3 - ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی. 4 - ابوالحسن علی بن محمد سمری.

(معارف و معاریف - ج 10، ص 229)

واقفیه: فرقه ای از شیعه که امام موسی بن جعفر(ع) را آخرین امام دانند و گویند او زنده است و هم او مهدی منتظر باشد، بنیانگذار این مذهب نمایندگان خود حضرت در کوفه و مصر و خراسان و جاهای دیگر از قبیل علی بن حمزه بطائنی و زیاد قندی و عثمان بن عیسی رواسی و احمد بن ابی بشر سراج بودند که در دورانی که امام در زندان هارون بود اموال فراوانی از خمس بر گرد آنها گرد آمده بود و چون امام وفات یافت نزد خود گفتند: اگر به امامت علی بن موسی (ع) اعتراف کنند بایستی همه اموال را به آن حضرت تسلیم کنند، طمع به مال دنیا آنها را بر این داشت که منکر امامت وی شده دست از دین خود بکشند و خود و گروهی را به الحاد و زندقه سوق دهند.

(معارف و معاریف - ج 10، ص 298)

واجب عینی: و آن واجبی است که انجام آن را از همه مکلفین خواسته باشند به گونه ای که با انجام دادن عده ای تکلیف از دیگران ساقط نمی گردد. مثل نماز و روزه که بر هر مکلفی جداگانه واجب است.

(فرهنگ اصطلاحات اصول - ص 336)

واجب کفایی: و آن هر واجبی است که هرگاه عده ای بر آن اقدام کنند تکلیف از دیگران ساقط می‎شود.

مثال: انسانی در حال غرق شدن است افرادی که در آنجا حضور دارند قدرت نجات

ناوبری کتاب