آیت‌الله منتظری

ظواهر شرع: در کتب اصولی بحثی وجود دارد به نام اصالة الظهور، که حاصل آن این است که آیا ظهور حجت است یا نه ؟ اصل ظهور در جائی به کار می‎رود که لفظ در معنی ظاهر باشد و ظهور در معنی آن است که احتمال خلاف آن نیز داده شود. ظاهر در برابر نص است، و در نص احتمال خلاف داده نمی شود. این اصل لفظی و عقلی به ما حکم می‎کند، تا هنگامی که بر معنی خلاف ظاهر دلیلی اقامه نشده است، باید همان معنی ظاهر کلام را اخذ کنیم و بدان پای بند باشیم و این نیز بر گوینده و شنونده حجت است. دلیل حجیت ظواهر بنای عقلاء است.

ظهار: اگر همسر ارتباط و همبستر شدن با زوجه خود را با گفتن جمله انت علی کظهر امی (تو بر من مثل پشت مادرم هستی) بر اساس شرایطی که در کتب فقهی ذکر شده است تحریم نمود اصطلاحا ظهار گفته می‎شود و تا قبل از پرداختن کفاره (آزاد کردن یک بنده یا شصت روز، روزه و یا سیر کردن شصت نفر گرسنه) همبستر شدن با همسرش بر او حرام است.

ضمان: ضمان عقد لازم است و طرفین آن یکی ضامن و دیگری مضمون له است. ضمان، مال را از ذمه مضمون عنه (بدهکار) به ذمه ضامن که بدهکاری ندارد، منتقل می‎کند. و به عبارت دیگر ضمان این است که: کسی که بدهکار نیست، مالی را که بر ذمه دیگری است بعهده بگیرد در این صورت مضمون عنه ذمه اش بری می‎شود و آنچه در ذمه اش بود، به ذمه ضامن منتقل می‎گردد و این را "نقل ذمه به ذمه" گویند.

عام استغراقی: و آن بدین معنی است که حکم شامل فرد فرد افراد عام می‎شود به