آیت‌الله منتظری

"سریه": در لغت به معنای دسته، فوج، گروهان و ستون نظامی است. مؤلف کتاب آداب الحرب و الشجاعه، از دانشمند سده هفتم هجری می‎نویسد: سریه لشکری اندک باشد که به کاری مهم به تعجیل بفرستند. لکن سریه در اصطلاح تاریخ و سیره نویسان اسلامی به جنگهایی گفته می‎شود که شخص رسول خدا(ص) در میان سربازان و رزمندگان حضور نداشته است. سریه ستونهای نظامی گشتی تجسسی و اکتشافی، مهاجم و شبیخون زننده همه را شامل می‎گردد. هر یک از غزوات و سریه ها به نام یا محل خاصی نامیده شده اند که به عنوان نمونه سریه عبدالله بن جحش به نام این شخص است.

سواد عراق: سرزمین عراق را گویند که در عهد عمر فتح شد، سواد نامیده شده چون دارای درختان و مزارع سرسبز بوده که از دور سیاه به نظر می‎رسیده است.

سیره متشرعه: سیره متشرعه یعنی عادت و روش اهل شرع در انجام یا ترک کاری. هرگاه سیره متشرعه کشف از رضایت شارع از طریق قول، فعل یا تقریر معصوم کند، حجت خواهد بود.

شافعیه، شافعیان: پیروان مذهب شافعی یکی از پنج فرقه اصحاب حدیث. مذهب شافعی از بغداد و مصر دو مرکز عمده تعلیم امام شافعی نشر یافت و در قرون سوم و چهارم هجری پیروان بسیاری پیدا کرد هر چند در بغداد که مرکز اهل رأی بود از همان ابتدا با وضع دشورای روبه رو شد. در قرن چهارم مکه و مدینه مانند مصر از مراکز مهم شافعی به شمار می‎رفت.