ایلاء باشد (مثلا در حین سه ماهگی و یا ماه اول و...) آن مرد باید کفاره نیز بپردازد. ایلاء در دوران جاهلیت نوعی طلاق محسوب میشد و مردانی که میخواستند زنان خود را طلاق بدهند و در عین حال نگذارند او با مرد دیگری ازدواج کند ایلاء میکردند و آن زن بیچاره و بدبخت میشد. دین مقدس اسلام این قانون جاهلانه را به نفع زنان منسوخ کردو آیه های شریفه 226 و 227 سوره بقره در این مورد نازل شد که مضمونش این است که یا باید این مردان به آن زنان رجوع کنند و یا آنان را طلاق گویند. در این رابطه ر.ک ادوار فقه ج 1 ص 313 و نیز ج 198/2.
بدع: جمع بدعت، امر مخترع و بدون مثل را گویند. در فقه چیز جدیدی وارد دین کردن در حالی که در کتاب الهی و سنت پیامبر و ائمه اطهار(ع) در رابطه با آن اصل و سابقه ای وجود ندارد را بدعت گویند،در عقیده شیعه بدعت حرام است.
برائت یقینی: در اصول قاعده ای است به نام اصل احتیاط که به آن اصل اشتغال یا قاعده اشتغال نیز گفته میشود که میگویند مبنا و دلیل این اصل، قاعده معروف "الاشتغال الیقینی یستدعی الفراغ الیقینی" است. و برای برائت از اشتغال برائت یقینی لازم است.
برهان "لم"و برهان "ان": برهان "ان" از معلول به علت پی بردن و برهان لم بر عکس از علت به معمول رسیدن است.
بطریک (بطارکه): نامی است در عهد عتیق که به نخستین رؤسای اساقفه گفته